On top off the world!

27 oktober 2016 - Robben Island, Zuid-Afrika

Andd i'm in CAPETOWN!! Wat een indrukwekkende stad, een stad dat nooit stil staat.. 

Aangekomen in het hostel werden we heel vriendelijk ontvangen (waar ik heel blij mee was omdat we hier de aankomende 5 dagen doorbrengen) en er werd ons verteld dat we morgen lekker konden uitslapen en inchecken wanneer we wakker waren. We lagen met 10 mensen op een kamer. Helaas hebben we geen wifi op de kamer dus steeds als je internet wilt gebruiken moet je naar de keuken, launch of de bar. 

Ik lag die avond mooi op tijd in bed omdat ik helemaal kapot was van de dag met haaien zwemmen en de reis naar Kaapstad (wat nog geen 2 uur rijden was hahaha). Ik had gehoopt dat we niemand op de kamer zouden hebben die snurkt maar jammer genoeg hadden we dat wel, en die man kon snurken zeg!! Ik dacht op gegeven moment dat hij dood zou gaan midden in de nacht van al die geluiden dat hij maakte.. Hij heeft me een goede slapeloze nacht bezorgd haha. De ochtend dat we konden inchecken hebben we meteen een taxi geboekt die ons naar de Table Mountain kon brengen zodat we konden wandelen. De table mountain kun je alleen goed wandelen als het niet bewolkt is, als het bewolkt is kun je namelijk niks zien als je bovenop staat en is al die moeite voor niks.. Wij waren precies op een goede dag!! Wat een zware wandeling, 30 graden, hele dag zon, bijna nergens geen schaduw. Ik dacht dat je meer over vlakke delen zou lopen maar nee hoor ze hebben trappen gemaakt van stenen uit de berg. De hele weg loop je allemaal trappen op. Vind je het gek dat je uitgeput bent als je boven op staat?! Wat een uitzicht tijdens de wandeling, waauw! Eenmaal boven op de berg stond ik versteld van het uitzicht. Ik was er echt even stil van.. Je kon kilometers ver kijken. Over zee, over de stad, je kon alles zien!! We hebben nog even boven op de berg gewandeld en hebben daarna wat gegeten en gingen met de kabelbaan terug naar beneden. Deze lange zware wandeling van 3,5 uur was het zeker waard!!

Vanmorgen vroeg uit bed om te kijken of we nog snel kaartjes konden krijgen om naar Robbeneiland te gaan. Bij het hostel zeiden ze dat het ongeveer 15 minuten lopen was naar de bestemming waar je de kaartjes kon krijgen en hij had doorgegeven hoe het gebouw heette. Dus wij waren onderweg konden we het nergens vinden.. We hebben wel 3 keer aan verschillende mensen gevraagd waar we moesten zijn hahah. Maaaar we hebben het gevonden. We liepen om kwart voor 8 weg en waren tegen half 9 op de bestemming. Kaartjes waren alleen beschikbaar als we tegen 1 uur de trip wouden doen of tegen 3 uur.. Voor niks zo vroeg uit bed gegaan.. Dan maar SHOPPEN!! Lekker geluncht en toen was het al zover om naar de Ferry te gaan voor Robbeneiland. Onderweg hebben we nog walvissen gezien en zeehonden, wat een leuk gezicht! 

Toen we op Robbeneiland aankwamen moesten we met z'n alleen naar een bus lopen waar 2 guides in zaten die ons het eerste deel van de tour zouden begeleiden. Deze mensen vertelden dat we naar de gevangenis zelf gaan waar we een rondleiding krijgen door een oud-gevangene zelf.. Bij dat idee kromp mijn maag wel eventjes.. Tijdens de tour in de bus reden we langs verschillende delen van het eiland en wat me het meest opviel is dat er mensen wonen. Oud-gevangene die hier werken wonen hier met hun hele gezin, andere werknemers met kinderen. Ik zou hier niet willen wonen als ik al een hele tijd heb vastgezeten in de gevangenis maargoed dat ben ik. 

Wat een indrukwekkende tour en wat komt het hard bij je aan. De gevangenen moesten hun eigen cellen maken waar ze in moesten zitten voor de rest van hun leven. De cellen zijn niet groter dan 2x2,3 meter.. Kun je nagaan daar de rest van je leven in te zitten? We hebben de cel van Nelson Mandela gezien en van alles te horen gekregen over hem, zijn uitspraken wat die maakte, hoe hij mensen inspireerde. Wat een inspirerende man als je alles zo hoort over hem.

De gevangenen die werden binnen gebracht kregen allemaal een nummer, die van Nelson Mandela was: 466/64. Hij was gevangene nummer 466 en kwam in het jaar 1964. Ze werden ook niet meer bij hun echte naam genoemd maar alleen bij hun nummer. Voor 18 jaar was Mandela geen Mandela maar nummer 466/64.. Ik zou hier mentaal gestoord van worden.

Deze dag was depressief maar echt super interessant en ben blij dat we toch nog kaartjes hebben kunnen krijgen! 

Morgen gaan we een tour doen naar cape point en zaterdag een Wijn tour! Dus de aankomende 2 dagen staan volgepland!! Zondag de koffers weer inpakken en dan is de reis voorbij..

De laatste 2 dagen nog heel hard genieten hier maar dat gaat zeker goed komen!

Foto’s

1 Reactie

  1. Erwin:
    28 oktober 2016
    Ja ik geloof dat het indrukwekkend was. Mooie foto's weer. JE hebt nog 2 dagen. Geniet nog ff.
    Maandag heb je weer schaduw genoeg.